FLOAT

Szkło typu float jest przezroczystym, wolnym od zniekształceń szkłem, które może być dostarczane w szerokim zakresie rozmiarów tak, aby pasowało do każdego zastosowania szkła płaskiego. Jest to najpopularniejszy rodzaj szkła.

Szkło float produkowane jest przy użyciu najnowocześniejszej technologii produkcji szkła. Powstaje w wyniku wylania stopionej szklanej masy na płynną kąpiel cynową. Następnie poddawane jest obróbce ogniowej.

Cyna nadaje się do procesu produkcji szkła float, ponieważ ma wysoki ciężar właściwy, jest spójna i nie miesza się ze stopionym szkłem. Cyna jednak utlenia się w naturalnej atmosferze, tworząc dwutlenek cyny, który przywiera do szkła. Aby zapobiec utlenianiu, kąpiel cynowa jest wyposażona w ochronną atmosferę azotu i wodoru pod ciśnieniem dodatnim.

Zastosowanie szkła float

Szkło typu float najczęściej stosowane jest w budownictwie, tak wewnątrz jak i na zewnątrz budynków, a także w motoryzacji.

Dodatkowo wykorzystuje się je w:

  • szklanych zabudowach;
  • szklanych drzwiach;
  • kabinach prysznicowych;
  • ścianach;
  • półkach;
  • szafkach;
  • balustradach
  • gablotach;
  • oraz w różnego rodzaju szklanych elementach wyposażenia.

Szkło typu float to najlepszy na świecie rodzaj szkła używany do dalszej obróbki.

Szkło float można ciąć, obrabiać, wiercić, obcinać i polerować.

Ten rodzaj szkła zwiększa przepuszczalność światła i neutralność kolorów, jednocześnie zmniejszając zielonkawy odcień szkła standardowego.

Produkcja szkła float

Szkło float produkowane jest w wielu grubościach. Jest podstawowym materiałem, z którego można wykonać szkło laminowane VSG, szyby zespolone, szkło hartowane, szkło dekoracyjne, z sitodrukiem, z obrabianymi krawędziami, piaskowane, lustra oraz wiele innych.

Zaletami szkła float jest:

  • płaska powierzchnia;
  • najwyższa jakość produktu;
  • przeźroczystość;
  • możliwość zastosowania go w wielu elementach architektury budowlanej;
  • nadaje się do sitodruku.

Float jest procesem produkcji szkła, który opatentował w 1952 roku brytyjski inżynier i biznesmen – Sir Alastaira Pilkingtona. Produkcja tego szkła została opatentowana w 1959 roku, a metoda ta nie pozostawia zniekształceń i żadnych wad optycznych.